EN ISO 11611
Norma EN ISO 11611 opisuje minimalne wymagania stawiane odzieży roboczej, która ma zapewniać użytkownikowi ochronę w czasie krótkotrwałych prac spawalniczych i innych robót o podobnym stopniu ryzyka.
Ubrania ochronne z certyfikatem EN ISO 11611 muszą zabezpieczać użytkownika przed iskrami i krótkotrwałym kontaktem z ogniem, a także minimalizować ryzyko porażenia prądem elektrycznym przy krótkotrwałym, przypadkowym kontakcie z przewodami pod napięciem. Aby zapewnić optymalną ochronę, odzież robocza powinna pokrywać całe ciało. Osiąga się to, łącząc kurtkę i spodnie o odpowiednich właściwościach. Przy stosowaniu technik spawalniczych charakteryzujących się większym iskrzeniem zaleca się stosowanie specjalnej ochrony głowy i dłoni, a także zakładanie na odzież dodatkowego zabezpieczenia przedniej części ciała. Aby uniknąć ryzyka zatrzymywania się na odzieży drobnych rozprysków stopionych metali, odzież z certyfikatem EN ISO 11611 ma minimalną liczbę kieszeni oraz innych detali konstrukcyjnych.
EN ISO 11611 - klasa 1 |
EN ISO 11611 - klasa 2 |
Ochrona przy pracach spawalniczych powodujących niższy stopień zagrożenia i obarczonych mniejszym ryzykiem powstania iskier oraz strumieni gorąca. | Ochrona w sytuacjach wiążących się z większym zagrożeniem, gdy ryzyko powstania iskier i strumieni gorąca jest znacząco większe. |
Firma MASCOT zaleca regularną kontrolę stanu odzieży ochronnej, aby zapewnić sobie optymalny stopień bezpieczeństwa. Zanieczyszczone lub wilgotne ubrania mogą gorzej spełniać swoją ochronną rolę. Przepocenie bądź zabrudzenie produktu może mieć negatywny wpływ na jego właściwości w zakresie izolacji elektrycznej. Noszenie właściwych ubrań roboczych o odpowiedniej funkcjonalności, np. opatrzonych certyfikatem EN ISO 11611, jest bardzo istotne dla bezpieczeństwa pracowników. Jeśli odzież została narażona na działanie ognia lub innych szkodliwych czynników, należy dokładnie sprawdzić jej stan i w razie potrzeby wymienić. Bezpieczeństwo musi mieć priorytet!